Σάββατο 25 Ιουλίου 2015

Έχουμε χάσει πολύ χρόνο



Το καλό με τα μπλογκ είναι ότι μπορείς να δημοσιεύεις σκόρπιες σκέψεις και να μην σε παρεξηγεί κανένας.

-Του Σωτήρης Σιαμανδούρα



Έχουμε χάσει πολύ χρόνο και θα τα πω έτσι κοφτά και γρήγορα για να μη χάνουμε κι άλλον. Μακάρι να βρω τον χρόνο να στα εξηγήσω και καλύτερα.

Αγάπη μου, θα μας πετάνε από τα σπίτια και θα μας κόβουν το νερό. Οι φίλοι μας από τη Βολιβία και την Ισπανία τα περάσαν ήδη.  Μην αμφιβάλεις,  έχουμε χάσει πολύ χρόνο.

Αγάπη μου, οι δικές μας φαβέλες απλώνονται κι αυτές γκαστρωμένες με πολύ οργή, όσο κι αν τους χαμογελάει γλυκά το ανθρώπινο πρόσωπο των μνημονίων. Οι φίλοι μας από τη Βραζιλία τα περάσαν ήδη.  Μην αμφιβάλεις, έχουμε χάσει πολύ χρόνο. 

Αγάπη μου, αν αντισταθείς, δεν ξέρεις τι μπορεί να στείλουν εναντίον μας, τα πρόσωπά τους είναι όλα τα απαίσια πρόσωπα. Οι φίλοι μας από την Ουκρανία, τη Συρία, το Μεξικό, τα περάσαν ήδη. Μην αμφιβάλεις, έχουμε χάσει πολύ χρόνο.

Αγάπη μου, οι δολοφόνοι του Παύλου είναι ζωντανοί και περιμένουν στη γωνία.

Αγάπη μου, ξέρω, πολλές φορές αισθάνεσαι ασφάλεια να βλέπεις μια σκακιέρα. Δεν βλέπεις ότι ο κόσμος έχει όλα τα χρώματα, ότι οι τρελοί του δεν είναι μόνο δύο και δύο ίσον τέσσερις, ότι τα περιθώρια στενεύουν κι απλώνονται κιρκάδια; Δεν βλέπεις αγάπη μου ότι δεν χωράει ο κόσμος στη σκακιέρα σου;  Η τακτική  μας έφερε ως εδώ. 

Αγάπη μου, κι εγώ ξέρω σκάκι, μη με παρεξηγείς. Αλλά μήπως για μια φορά να λέγαμε απλώς την Αλήθεια;  Έχει και στο σκάκι αποκαλύψεις. Αν απλώς λέγαμε όλοι μαζί την Αλήθεια;

Ας πούμε, ότι το παιχνίδι το πούλησε ο αρχηγός ήδη από τον Σεπτέμβρη του 2012. Ότι έκανες υπομονή και πάλευες συσχετισμούς. Ότι κάπου έπρεπε να φωνάξεις και δεν φώναξες, γιατί σου φάνηκε σαν διέξοδος η εξουσία και η υπομονή σου είχε τελειώσει. Αχ, αυτή τη μικρή ανάσα που ζήτησες, την πληρώσαμε πολύ ακριβά.

Ας πούμε, ότι οι σημαίες σου είναι σκισμένες γιατί τις πατήσαν κάτι τεθωρακισμένα, πολύ παλιά, στην Ουγγαρία. 

Ας πούμε, ότι κι εσύ φοβάσαι. Θες μια λύση σίγουρη, υπολογισμένη. Αυτιστικά επαναλαμβάνεις τον Βλαδίμηρο, τη ΝΕΠ, μια καταστροφή σχεδιασμένη κεντρικά. Τα σκυλιά νιώθουν τον φόβο σου και μας καταδιώκουν. Αν απλώς έδινες τον λόγο στην κοινωνία, στις καθαρίστριες, στις ξενοδοχοϋπαλλήλους, στις νοσηλεύτριες; Μήπως θα είχαν να μας πουν περισσότερα από τα στελέχη και τους οικονομολόγους σου; Μήπως η απάντηση στην οικονομία είναι η δημοκρατία; 

Αγάπη μου, δεν αντέχω άλλους λόγους και δεν έχω χρόνο για διαδικασίες. 

Αγάπη μου, δεν θέλω να κουβαλήσω άλλο αυτή την κοκκινοσκουφίτσα. Το τελευταίο καρφί σε αυτό το φέρετρο μπήκε ήδη. Μπορεί να σου αφήσω ένα λουλούδι, αλλά δεν θα σε ακολουθήσω βαθιά μέσα στη γη. Γέρασες άλλωστε. Κάνε λίγο στην άκρη να χαρείς τα παιδιά σου και τα εγγόνια σου. Αυτά είναι το  πιο μεγάλο σου έργο, η διαθήκη σου.

Αγάπη μου, δεν έχουμε άλλο χρόνο, πάρτο αλλιώς τώρα.  Στο σπίτι μας το κοινό έπεσε κακό μεγάλο. Σκούπισε τα δάκρυα του παιδιού, σήκωσε το βάζο, πάρε από τον ώμο τη μάνα μας με τα σκισμένα ρούχα και πάμε. Τώρα. Δεν χρειάζονται άλλες φωνές και τραύματα. Τώρα πάμε, τώρα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου